آنچه سزاوار شادمانى است

امام على عليه السلام ـ به عبد اللّه بن عباس رحمه الله كه پس از شنيدن كلام ايشان ، مى گفت : با هيچ گفتارى پس از گفته رسول خدا، چنين بهره مند نشدم ـ فرمود : اما بعد ، آدمى را گاه به دست آوردن چيزى شاد مى كند كه در هر حال به آن مى رسيد و چيزى اندوهگين مى كند كه هرگز به آن نمى رسيد . پس ، شادى تو در جايى باشد كه به امرى از امور آخرتت دست يابى و اندوهت آن جا باشد كه امرى از امور آخرت را از دست دهى .

امام على عليه السلام : شادى تو بيشتر به خاطر كار خيرى باشد كه انجام داده اى و اندوهت بيشتر براى كار خيرى باشد كه از دست داده اى .

امام على عليه السلام : شادى مؤمن آن گاه است كه پروردگارش را اطاعت كند، و اندوهش آن گاه كه گناه كند .