1790 ـ نهى از تعرّب بعد از هجرت

امام رضا عليه ‏السلام:

يُقتَلُ [الامامُ الجَوادُ عليه‏ السلام] غَصبا فَيبكِي لَهُ و عَلَيهِ أهلُ السَّماءِ و يَغضَبُ اللّه‏ُ عَلى عَدوِّهِ و ظالِمِهِ فلا يَلبَثُ إلاّ يَسيرا حَتّى يُعَجِّلُ اللّه‏ُ بِهِ إِلى عَذابِهِ الأَليمِ و عِقابِهِ الشَّديدِ؛

امام جواد عليه ‏السلام مظلومانه كشته مى‌‏شود، و ساكنان آسمان بر او مى‏‌گريند و مرثيه مى‏‌سرايند. خداوند بر دشمن و ستم كننده بر او خشم مى‏‌گيرد، و [پس از كشتن او] زمانى كوتاه در دنيا نمى‌‏ماند، تا آن‏كه خداوند به زودى دشمن او را به عذابى دردناک و كيفرى سخت گرفتار مى‌كند.

بحار الأنوار ، ج 5 ، ص 14

چهل حدیث « گهرهای تقوی » علیه السلام