حديث و آيات: سكوت
كتاب الحلم عن وهب بن مُنَبِّه :في حِكمَةِ لُقمانَ أنَّهُ قالَ لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، العِلمُ حَسَنٌ وهُوَ مَعَ الحِلمِ أحسَنُ ، وَالصَّمتُ حَسَنٌ وهُوَ مَعَ الحِكمَةِ أحسَنُ .
يا بُنَيَّ ، إنَّ اللِّسانَ هُوَ نابُ الجَسَدِ
، فَاحذَر أن يَخرُجَ مِن لِسانِكَ ما يُهلِكُ جَسَدَكَ أو يُسخِطُ عَلَيكَ رَبَّكَ .
يا بُنَيَّ ، إنَّ اللِّسانَ هُوَ نابُ الجَسَدِ
، فَاحذَر أن يَخرُجَ مِن لِسانِكَ ما يُهلِكُ جَسَدَكَ أو يُسخِطُ عَلَيكَ رَبَّكَ .
كتاب الحلم، ابن ابى الدنيا ـ به نقل از وَهْب بن مُنبّه ـ : در حكمت لقمان است كه به پسرش گفت : «اى پسرم ! دانش نيكوست و آن به همراه بردبارى، نيكوتر. سكوت نيكوست و آن به همراه دانايى، نيكوتر .
اى پسرم ! زبان، نيش بدن است پس بپرهيز از اين كه چيزى از زبانت در آيد كه تنت را نابود سازد يا پروردگارت را بر تو خشمگين نمايد ».
اى پسرم ! زبان، نيش بدن است پس بپرهيز از اين كه چيزى از زبانت در آيد كه تنت را نابود سازد يا پروردگارت را بر تو خشمگين نمايد ».