حديث و آيات: ه ـ بى رغبتى به داشته هاى مردم

تاريخ بغداد عن ربعيّ بن خراش : جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبِيَّ صلي الله عليه و آله وقالَ : يا رَسولَ اللّه ِ دُلَّني عَلى عَمَلٍ يُحِبُّنِيَ اللّه ُ عَلَيهِ ويُحِبُّنِيَ النّاسُ .
فَقالَ صلي الله عليه و آله : إذا أرَدتَ أن يُحِبَّكَ اللّه ُ فَأَبغِضِ الدُّنيا ، وإذا أرَدتَ أن يُحِبَّكَ النّاسُ فَما كانَ عِندَكَ مِن فُضولِها فَانبِذهُ إلَيهِم . حديث
تاريخ بغداد ـ به نقل از رِبعى بن حِراش ـ : مردى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! به كارى راهنمايى ام كن كه خدا و مردم ، بدان سبب ، دوستم بدارند .
حضرت فرمود : «هرگاه خواستى خداوندْ دوستت بدارد ، با دنيا دشمنى كن و هرگاه خواستى مردمْ دوستت بدارند ، افزون بر آنچه را كه نياز دارى ، به آنان ببخش» .