حديث و آيات: الف ـ گواهىِ دل
الكافي عن مسعدة بن اليسع : قُلتُ لِأَبي عَبدِاللّه ِ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ عليهماالسلام : إنّي وَاللّه ِ لاَُحِبُّكَ ، فَأَطرَقَ ثُمَّ رَفَعَ رَأسَهُ .
فَقالَ : صَدَقتَ يا أبا بِشرٍ ، سَل قَلبَكَ عَمّا لَكَ في قَلبي مِن حُبِّكَ ، فَقَد أعلَمَني قَلبي عَمّا لي في قَلبِكَ .
فَقالَ : صَدَقتَ يا أبا بِشرٍ ، سَل قَلبَكَ عَمّا لَكَ في قَلبي مِن حُبِّكَ ، فَقَد أعلَمَني قَلبي عَمّا لي في قَلبِكَ .
الكافى ـ به نقل از مَسعَدة بن اليَسَع ـ : به امام صادق عليه السلام گفتم : به خدا سوگند ، دوستت دارم .
حضرت ، اندكى سر به زير انداخت . سپس سرش را برداشت و فرمود : «اى ابو بُشر ! راست مى گويى. از دلت درباره جايگاه دوستى ات در دلم بپرس كه دلم ، از جايگاه دوستى ام در دلت باخبرم ساخت» .
حضرت ، اندكى سر به زير انداخت . سپس سرش را برداشت و فرمود : «اى ابو بُشر ! راست مى گويى. از دلت درباره جايگاه دوستى ات در دلم بپرس كه دلم ، از جايگاه دوستى ام در دلت باخبرم ساخت» .