حديث و آيات: 267 ـ بلا و تنبّه

قرآن:
(وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ) . حديث
«و به تحقيق قوم فرعون را به قحط و نقصان محصول مبتلا كرديم تا شايد متنبّه شوند».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ وقد خَرجَ للاسْتِسْقاءِ ـ : إنّ اللّه َيَبتَلي عِبادَهُ عندَ الأعمالِ السَّيِّئةِ بنَقْصِ الثَّمَراتِ وحَبْسِ البَرَكاتِ وإغْلاقِ خَزائنِ الخَيراتِ ، لِيَتوبَ تائبٌ ويُقْلِعَ مُقْلِعٌ ويَتَذكَّرَ مُتَذكِّرٌ ويَزْدَجرَ مُزْدَجِرٌ . حديث
امام على عليه السلام ـ هنگام بيرون رفتن براى طلب باران ـ فرمود : هرگاه بندگان خدا گناه و بدكردارى كنند خداوند آنان را به كاهش محصولات و بازداشت بركات و بستن دَرِ گنجينه هاى خير مبتلا مى سازد تا توبه گر توبه كند و گنهكار دل از گناه بركند و پند گيرنده پند پذيرد و نهى شده [از گناه] باز ايستد.