حديث و آيات: 307 ـ توبه نصوح (و خالصانه)
قرآن:
(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللّه ِ تَوْبَةً نَصُوحا) .
(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللّه ِ تَوْبَةً نَصُوحا) .
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! به درگاه خدا توبه كنيد ، توبه اى نصوح».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ وقد سُئلَ عنِ التَّوبهِ النَّصوحِ ـ : هُو النَّدمُ على الذّنبِ حينَ يَفْرُطُ مِنكَ ، فتَسْتَغفِرُ اللّه َ بِنَدامَتِكَ عِند الحافِرِ ، ثُمَّ لا تَعودُ إلَيهِ أبَدا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال از توبه نصوح ـ فرمود : توبه نصوح ، پشيمانى از گناهى است كه از تو سر مى زند، [سپس ]فورا با پشيمانى خود ، از خدا آمرزش بخواهى و ديگر هرگز به آن برنگردى.