حديث و آيات: 833 ـ موجبات خشنودى خدا
قرآن:
(أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللّه ِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللّه ِ وَمأْواهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ المَصيرُ) .
(أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللّه ِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللّه ِ وَمأْواهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ المَصيرُ) .
«آيا آن كسى كه به راه خشنودى خدا مى رود ، همانند كسى است كه موجب خشم او مى شود و مكان او جهنم است كه بد سرانجامى است؟» .
بحار الأنوار : رُويَ أنّ موسى عليه السلام قالَ : يا رَبِّ ،دُلَّني على عَمَلٍ إذا أنا عَمِلتُهُ نِلتُ بهِ رِضاكَ . فَأوحَى اللّه ُ إلَيهِ : يابنَ عِمرانَ ، إنّ رِضايَ في كُرهِكَ ولَن تُطِيقَ ذلكَ ... فَخَرَّ موسى عليه السلام ساجِدا باكِيا فقالَ : يا رَبِّ ، خَصَصتَنِي بالكَلامِ ، ولَم تُكَلِّمْ بَشَرا قَبلِي ، ولَم تَدُلَّني على عَمَلٍ أنَالُ بهِ رِضاكَ ! فَأوحَى اللّه ُ إلَيهِ : إنّ رِضاي في رِضاكَ بِقَضائي .
بحار الأنوار : روايت شده است كه موسى عليه السلام گفت : پروردگارا! مرا به كارى راهنمايى كن كه هرگاه به آن عمل كنم خشنودى تو را به دست آورم . پس ، خداوند به او وحى فرمود كه : اى پور عمران! همانا خشنودى من در ناخشنودى توست و تو طاقت اين را ندارى ... موسى عليه السلام گريه كنان به سجده افتاد و عرض كرد : پروردگارا! تو مرا به افتخار سخن گفتن [با خودت] سرافراز كردى و پيش از من با هيچ بشرى سخن نگفتى و حالا مرا به كارى كه بدان سبب به خشنودى تو نايل آيم رهنمون نمى شوى؟ پس ، خداوند به او وحى فرمود : همانا خشنودى من در خشنودى تو از قضاى من است .