حديث و آيات: 996 ـ خانه غفلت
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : شَرُّ بِقاعِ الأرضِ الأسواقُ ، وهُومَيدانُ إبليسَ ، يَغدُو بِرايَتِهِ ، ويَضَعُ كُرسِيَّهُ ، ويَبُثُّ ذُرِّيَّتَهُ ، فَبَينَ مُطَفِّفٍ في قَفيزٍ ، أو طائشٍ في ميزانٍ ، أو سارِقٍ في ذِراعٍ ، أو كاذِبٍ في سِلعَتِهِ ، فيقولُ : علَيكُم بِرَجُلٍ ماتَ أبوهُ وأبُوكُم حَيٌّ ، فلا يَزالُ مع أوَّلِ مَن يَدخُلُ وآخِرِ مَن يَرجِعُ . 
امام باقر عليه السلام : بدترين جاى زمين بازارهاست ؛ بازار ميدان ابليس است ، بامدادان پرچم خود را در آن جا نصب مى كند و كرسيش را مى گذارد و فرزندانش را همه سو مى پراكند : از كسى كه پيمانه را كم مى دهد تا كسى كه ترازو را سبك مى گيرد و كسى كه در گز كردن دزدى مى كند يا كسى كه براى فروش كالايش به دروغ متوسل مى شود . او به فرزندانش مى گويد : بر شما باد [فريفتن ]مردى كه پدرش (حضرت آدم) مرده در حالى كه پدر شما هنوز زنده است . ابليس با اولين كسى كه به بازار مى آيد وارد مى شود و با آخرين نفرى كه بازار را ترك مى كند بر مى گردد .