حديث و آيات: 1700 ـ ايّوب عليه السلام
قرآن:
(وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَآتَيْنَاهُ أََهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ) .
ياربِّ ! قالَ : لأ نّكَ دَخَلتَ على فِرعَونَ فادَّهَنتَ بكَلِمَتَينِ .
(وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَآتَيْنَاهُ أََهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ) .
«و ايّوب را [ياد كن] هنگامى كه پروردگارش را ندا داد كه : به من آسيب رسيده است و تويى مهربانترين مهربانان. پس [دعاى ]او را اجابت نموديم و آسيب وارده بر او را برطرف كرديم و كسان او و نظيرشان را همراه با آنان [مجدّداً ]به وى عطا كرديم [تا ]رحمتى از جانب ما و عبرتى براى عبادت كنندگان باشد».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : قالَ اللّه ُ عَزَّوجلَّ لأيُّوبَ: أتَدريما كانَ جُرمُكَ إلَيَّ حتَّى ابتَلَيتُكَ ؟ قالَ: [لا] ياربِّ ! قالَ : لأ نّكَ دَخَلتَ على فِرعَونَ فادَّهَنتَ بكَلِمَتَينِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عز و جل به ايّوب فرمود : آيا مى دانى جُرم تو در پيشگاه من چه بود كه مبتلايت كردم؟
عرض كرد : پروردگار من! [نه]. فرمود : چون بر فرعون وارد شدى (و براى خوش آمد او) دو كلمه با مداهنه و مماشات سخن گفتى.
عرض كرد : پروردگار من! [نه]. فرمود : چون بر فرعون وارد شدى (و براى خوش آمد او) دو كلمه با مداهنه و مماشات سخن گفتى.