حديث و آيات: 1752 ـ نفاق
قرآن:
(فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَى يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُوا اللّه َ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ) .
(فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَى يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُوا اللّه َ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ) .
«در نتيجه، به سزاى آنكه با خدا خلف وعده كردند و از آن روى كه دروغ مى گفتند، در دل هايشان ـ تا روزى كه او را ديدار كنند ـ پيامدهاى نفاق را باقى گذاشت».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّ النِّفاقَ يَبدو لُمظَةً سَوداءَ ،فكُلّما ازدادَ النِّفاقُ عِظَما ازدادَ ذلكَ السَّوادُ ، فإذا استَكمَلَ النِّفاقُ اسوَدَّ القَلبُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نفاق ابتدا به صورت نقطه اى سياه [بر دل ]ظاهر مى شود و هرچه نفاق بيشتر شود آن نقطه بزرگتر مى گردد و چون نفاق به مرحله كمال رسيد، دل به كلّى سياه مى شود.