حديث و آيات: 1855 ـ آداب اندرز دادن
قرآن:
(اُدْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ) .
(اُدْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ) .
«با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به آن [شيوه اى] كه نيكوتر است مجادله نماى. در حقيقت، پروردگار تو به [حال ]كسى كه از راه او منحرف شده داناتر، و او به [حال] راه يافتگان [نيز ]داناتر است».
سنن أبي داوود عن جابر بن سَمُرَة : كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله لا يُطيلُ المَوعِظَةَ يَومَ الجُمُعَةِ ، إنّما هُنَّ كَلِماتٌ يَسيراتٌ .
سنن أبى داوود ـ به نقل از جابر بن سمره ـ : رسول خدا صلى الله عليه و آله در روز جمعه موعظه خود را به درازا نمى كشاند، بلكه چند جمله كوتاه بود.