حديث و آيات: و ـ دليل نهى از برخى نام ها

سنن أبي داود : عن مُحَمَّدَ بنِ عَمرو بنِ عَطاءٍ : أنَّ زَينَبَ بِنتَ أبي سَلمَةَ سَأَلَتهُ : ما سَمَّيتَ أبنَتَكَ؟ قالَ سَمَّيتُها بَرَّةً. حديث
قالَت : إِنَّ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله قَد نَهى عَن هذَا الاِسمِ، سُمِّيتُ بَرَّةً ، فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : لا تُزَكُّوا أَنفُسَكُم، اللّه ُ أَعلَمُ بِأَهلِ البِرِّ مِنكُم . فَقالوا : ما نُسَمِّيها؟ قالَ : سَمُّوها زَينَبَ. حديث
سنن أبى داوود ـ و به نقل از محمّد بن عمرو بن عطاء ـ : زينب دختر ابو سلمه ، از او (محمّد بن عمرو بن عطاء) پرسيد : دخترت را چه ناميدى ؟
گفت : او را برّه (نيكوكار) ناميدم .
گفت : پيامبر خدا ، از اين نام نهى كرد . من ، برّه ناميده شده بودم كه پيامبر خدا فرمود : «خودتان را نستاييد . خداوند ، به اهل نيكى ، آگاه تر است» .
گفتند : او را چه بناميم ؟
فرمود : «او را زينب بناميد» .