حديث و آيات: مسئوليت تعليم و تربيت
عنه عليه السلام : وأمّا حَقُّ وَلَدِكَ فَتَعَلَمَ أَنَّهُ مِنكَ ، ومُضافٌ إِلَيكَ في عاجِلِ الدُّنيا بِخَيرِهِ وشَرِّهِ ، وأَنَّكَ مَسؤولٌ عَمّا وَلِيتَهُ مِن حُسنِ الأَدَبِ وَالدِّلالَةِ عَلى رَبِّهِ، وَالمَعونَةِ لَهُ عَلى طاعَتِهِ فيكَ وفي نَفسِهِ ، فَمُثابٌ عَلى ذلِكَ ومُعاقَبٌ ، فَاعمَلْ فِي أمرِهِ عَمَلَ المُتَزَيِّنِ بِحُسنِ أثَرِهِ عَلَيهِ في عاجِلِ الدُّنيا ، المُعذِرِ إلى رَبِّهِ فيما بَينَكَ وبَينَهُ بِحُسنِ القِيامِ عَلَيهِ وَالأَخذِ لَهُ مِنهُ ، ولا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِ . 
امام زين العابدين عليه السلام : و امّا حقّ فرزندت ، اين است كه بدانى او از توست و با خوب و بدش در دنيا منسوب به توست و تو درباره آنچه بر عهده ات است ، يعنى : خوب تربيت كردن او ، او را به سوى خداوند عز و جلراهنمايى كردن ، و در كار فرمان بردارى از خداوند در حقّ تو و خودش يارى كردن ، مسئولى و بر آن، هم پاداش مى گيرى و هم مجازات مى شوى . پس در كار [تربيت] او ، همانند كسى رفتار كن كه در اين دنيا با اثر نيكش در حقّ او كارش را مى آرايد و در آنچه ميان تو و پروردگارت است، به خاطر انجام دادن درستِ آن و نتيجه اى كه از آن مى گيرى، نزد او معذور است و نيرويى نيست جز از خدا .