حديث و آيات: عدالت ميان فرزندان

صحيح البخاري عن النعمان بن بشير : أعطاني أبي عَطِيَّةً ، فَقالَت عَمَرَةُ بِنتُ رَواحَةَ : لا أرضى حَتّى تُشهِدَ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله .
فأتى رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهفَقالَ : إنِّي أعطَيتُ ابني مِن عَمَرَةَ بِنتِ رَواحَةَ عَطِيَّةً فَأمَرَتني أن اُشهِدَكَ يا رَسولَ اللّه ِ .
قالَ : أعطَيتَ سائِرَ وُلدِكَ مِثلَ هذا؟ قالَ : لا .
قالَ : فَاتَّقُوا اللّه َ وَاعدِلوا بَينَ أولادِكُم . قالَ : فَرَجَعَ فَرَدَّ عَطِيَّتَهُ . حديث
صحيح البخارى ـ به نقل از نعمان بن بشير ـ : پدرم چيزى به من بخشيد ؛ ولى [مادرم ]عمره دختر رواحه گفت : من ، راضى نمى شوم تا اين كه پيامبر خدا ، شاهد [اين بخشش] باشد .
از اين رو ، [پدرم] نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا! من به پسرى كه از عمره دختر رواحه دارم، چيزى بخشيده ام و او از من خواسته است كه تو را شاهد بگيرم . ايشان فرمود : «به ديگر فرزندانت نيز مثل اين را بخشيده اى ؟»
گفت : نه .
فرمود : «از خدا پروا داشته باشيد و ميان فرزندانتان ، عدالت ورزيد» .
پس او بازگشت و هديه اش را پس گرفت .