حديث و آيات: غنيمت دانستن جوانى

عنه صلي الله عليه و آله : أيُّهَا النّاسُ ، إنَّ لَكُم مَعالِمَ فَانتَهوا إلى مَعالِمِكُم ، وإنَّ لَكُم نِهايَةً فَانتَهوا إلى نِهايَتِكُم ، إنَّ المُؤمِنَ بَينَ مَخافَتَينِ : يَومَ قَد مَضى لا يَدري مَا اللّه ُ قاضٍ فيهِ ، ويَومَ قَد بَقِيَ لا يَدري مَا اللّه ُ صانِعٌ بِهِ ، فَليَاخُذِ العَبدُ لِنَفسِهِ مِن نَفسِهِ ، ومِن دُنياهُ لآِخِرَتِهِ ، ومِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، ومِن صِحَّتِهِ لِسُقمِهِ ، ومِن حَياتِهِ لِوَفاتِهِ ، فَوَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ وما بَعدَ المَوتِ مِن مُستَعتَبٍ، ولا بَعدَ الدُّنيا مِن دارٍ إلاَّ الجَنَّةَ أوِ النّارَ. حديث
پيامبر صلي الله عليه و آله : اى مردم! براى شما نشانه هايى است . به سوى آنها حركت كنيد ، و براى شما پايانى است . به سوى آن بشتابيد . به راستى كه مؤمن ، ميان دو هراس قرار دارد : روزى كه [بر او] گذشته است و نمى داند خداوند ، چگونه درباره اش داورى مى كند ، و روزى كه باقى مانده و نمى داند خداوند با او چه خواهد كرد . پس ، بنده بايد از خود براى خويش مايه بر گيرد ، و از دنيايش براى سراى آخرت ، و از جوانى اش براى پيرى ، واز تن درستى اش براى بيمارى ، و از زندگى اش براى مرگ . سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، پس از مرگ ، راهى براى كسب خوش بختى و پس از دنيا ، سرايى جز بهشت و دوزخ نيست .