حديث و آيات: 126. دشنام ممنوع، حتى به دشمن

پيامبر صلي الله عليه و آله: عِياضُ بْنُ حَمّادٍ: قُلتُ: يا رَسُولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله! اَلرَّجُلُ مِنْ قَومى يَسُبُّنى وَ هُوَ دونى، فَهَل عَلَىَّ بَاْسٌ اَنْ اَ نْتَصِرَ مِنْهُ؟ فَقالَ: المُتَسابّانِ شَيطانانِ يَتَعاوَيانِ و يَتَهاتَرانِ؛حديث
عياض بن حمّاد گويد: عرض كردم: اى رسول خدا! كسى از قبيله ام كه مقام و منزلتش از من پايين تر است، به من ناسزا مى گويد. آيا اشكال دارد كه من هم به تلافى كارش او را دشنام دهم؟ پيامبر فرمودند: دو كس كه به يكديگر ناسزا مى گويند، هر دو شيطان اند كه عوعو مى كنند و به جان هم مى افتند.