HadithLib.Com

حديث و آيات: 126. دشنام ممنوع، حتى به دشمن

امام على عليه السلام: وَ قَدْ سَمِعَ قَوْما مِنْ اَصْحابِهِ يَسُبّونَ اَهْلَ الشّامِ اَيّامَ حَرْبِهِمْ بِصِفّينَ: اِنّى اَكْرَهُ لَكُمْ اَنْ تَـكونُوا سَبّابينَ، وَ لـكِنَّـكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ اَعْمالَهُمْ وَ ذَكَرْتُمْ حالَهُمْ كانَ اَصْوَبَ فِى الْقَوْلِ، وَ اَبْلَغَ فِى الْعُذْرِ، وَ قُلْتُمْ مَكانَ سَبِّكُمْ اِيّاهُمْ: اَللّهُمَّ! احْقِنْ دِماءَنا وَ دِماءَهُمْ، وَ اَصْلِحْ ذاتَ بَيْنِنا وَ بَيْنِهِمْ، وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلالَتِهِمْ حَتّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ، وَ يَرْعَوِىَ عَنِ الْغَىِّ وَ الْعُدْوانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ؛ حديث
امام على عليه السلام هنگامى كه شنيدند گروهى از اصحابش در جنگ صفّين، شاميان را دشنام مى گويند، فرمودند: به راستى دوست ندارم كه شما دشنام دهنده باشيد؛ ولى اگر [در گفتارتان بر ضدّ آنها] اعمالشان را وصف كنيد و به بيان حال آنها بپردازيد، سخنتان درست تر و عذرتان پذيرفته تر است. پس به جاى دشنام دادن آنها، بگوييد: بارخدايا! خون هاى ما و خون هاى آنها را از ريخته شدن، نگه دار و ميان ما و ايشان صلح و آشتى برقرار نما و ايشان را از گمراهى نجات ده، تا هر كس حق را نمى شناسد بشناسد و آن كس كه شيفته گمراهى است از آن باز ايستد.