حديث و آيات: 150. منافق

پيامبر صلي الله عليه و آله: اَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فيهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِنْ كانَتْ فيهِ واحِدَةٌ مِنْهُنَّ كانَت فيهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفاقِ حَتّى يَدَعَها: مَنْ اِذا حَدَّثَ كَذَبَ، وَ اِذا وَعَدَ اَخْلَفَ، وَ اِذا عاهَدَ غَدَرَ، وَ اِذا خاصَمَ فَجَرَ؛ حديث
چهار خصلت اند كه اگر در كسى جمع شوند، او منافق است و اگر يكى از آنها در كسى باشد، خصلتى از نفاق در او هست، تا اين كه آن را رها كند: اين كه هرگاه سخن گويد، دروغ بگويد و هر گاه وعده دهد، خُلف وعده كند و هرگاه پيمان بندد، بشكند و هرگاه دشمنى كند، از حدّ انصاف تجاوز نمايد.