حديث و آيات: 255. تواضع، درى به سوى رحمت خداست

امام على عليه السلام: لا تَـكونوا كَالْمُتَـكَـبِّرِ عَلى اِبْنِ اُمِّهِ مِنْ غَيْرِ ما فَضْلٍ جَعَلَهُ اللّه ُ فيهِ، سِوى ما اَ لْحَقَتِ الْعَظَمَةُ بِنَفْسِهِ مِنْ عَداوَةِ الْحَسَدِ (الحَسَبِ)، وَ قَدَحَتِ الْحَميَّةُ فى قَلْبِهِ مِنْ نارِ الْغَضَبِ، وَ نَفَخَ الشَّيْطانُ فى اَ نْفِهِ مِنْ رِيحِ الْـكِبْرِ الَّذى اَعْقَبَهُ اللّه ُ بِهِ النَّدامَةَ؛ حديث
مانند آن كسى (قابيل) نباشيد كه بر پسر مادر خود (هابيل)، بى آن كه خداوند، او را بر وى برترى داده باشد، تكبّر ورزيد. جز اينها، خودبزرگ بينى، دشمنى ناشى از حسادت را در جان او افكند و تعصّب و غرور، آتش خشم را در دلش شعله ور ساخت و شيطان، باد كبر را در بينى اش دميد؛ كِبرى كه خداوند، عاقبتش را پشيمانى قرار داد.