حديث و آيات: نا توان ترين مردم

عنه عليه السلام ـ مِن وَصيَّتِه لاِبنِهِ الحَسَنِ عليه السلام في صِفَةِ اللّه ِ سُبحانَهُ ـ : أوَّلٌ قَبلَ الأشياءِ بِلا أوّليَّةٍ، و آخِرٌ بَعدَ الأشياءِ بِلا نِهايَةٍ، عَظُمَ عَن أن تَثبُتَ رُبوبِيَّتُهُ بِإحاطَةِ قَلبٍ أو بَصَرٍ، فإذا عَرَفتَ ذلِكَ فافعَلْ كما يَنبَغي لِمِثلِكَ أن يَفعَلَهُ في صِغَرِ خَطَرِهِ، و قِلَّةِ مَقدِرَتِهِ، و كَثرَةِ عَجزِهِ، و عَظيمِ حاجَتِهِ إلى رَبِّهِ في طَلَبِ طاعتِهِ .حديث
امام على عليه السلام ـ ضمن وصيت به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام در توصيف خداوند سبحان ـ نوشت : آغازى است پيش از همه چيز و او را آغازى نيست و پايان همه چيز است و او را پايانى نيست؛ بزرگتر از آن است كه ربوبيّت او با احاطه دل، يا ديده اى ثابت شود. اكنون كه اينها را دانستى، آن گونه كه از چون تويى ناچيز و كم توان و پُر عجز و بسيار نيازمند به پروردگار، سزاوار است در پى طاعت او برآى.