حديث و آيات: فصل دوم : ويژگيهاى جامع ايشان
عنه عليه السلام : نَحنُ أصلُ كُلِّ خَيرٍ ، ومِن فُروعِنا كُلُّ بِرٍّ ، فَمِنَ البِرِّ : التَّوحيدُ ، والصَّلاةُ ، والصِّيامُ ، وكَظمُ الغَيظِ ، والعَفوُ عَنِ المُسيءِ ، ورَحمَةُ الفَقيرِ ، وتَعَهُّدُ الجارِ ، والإِقرارُ بِالفَضلِ لِأَهلِهِ . وعَدُوُّنا أصلُ كُلِّ شَرٍّ ، ومِن فُروعِهِم كُلُّ قَبيحٍ وفاحِشَةٍ ، فَمِنهُمُ : الكَذِبُ، والبُخلُ ، والنَّميمَةُ ، والقَطيعَةُ ، وأكلُ الرِّبا ، وأكلُ مالِ اليَتيمِ بِغَيرِ حَقِّهِ ، وتَعَدِّي الحُدودِ الَّتي أمَرَ اللّه ُ ، ورُكوبُ الفَواحِشِ ما ظَهَرَ مِنها وما بَطَنَ ، والزِّنا ، والسَّرِقَةُ ، وكُلُّ ما وافَقَ ذلِكَ مِنَ القَبيحِ . فَكَذَبَ مَن زَعَمَ أنَّهُ مَعَنا وهُوَ مُتَعَلِّقٌ بِفُروعِ غَيرِنا 
.
.
امام صادق عليه السلام : ما ريشه هر گونه خيرى هستيم و هر نيكى از شاخ و بر ماست. از اين نيكيهاست: يكتاپرستى، نماز، روزه، فرو خوردن خشم، گذشت از بدى كننده، رحم بر كم توشه، پرداختن به كار همسايه، اقرار به فضيلتِ فضيلت مندان. و دشمن ما ريشه هر گونه بدى است و هر زشتى و پليدكارى از شاخ و بر ايشان است كه از جمله آنهاست: دروغ، تنگ چشمى، سخن چينى، گسستن پيوند، رباخوارى، خوردن نارواى مال يتيم، در گذشتن از حدودى كه خداوند بدان دستور داده است، ارتكاب پنهان و پيداى پليدكارى، زنا، دزدى و هر كار زشتى كه با اينها همسو باشد. پس دروغ گفته هر كه گمان برده با ماست و به شاخه هاى ديگران چنگ افكنده است.