حديث و آيات: فصل نهم : كليات مكارم اخلاقى اهل بيت

حَمّادُ بنُ عُثمانَ : أصابَ أهلَ المَدينَةِ غَلاءٌ وقَحطٌ ، حَتّى أقبَلَ الرَّجُلُ الموسِرُ يَخلِطُ الحِنطَةَ بِالشَّعيرِ ويَأكُلُهُ ويَشتَري بِبَعضِ الطَّعامِ . وكانَ عِندَ أبي عَبدِاللّه ِ عليه السلامطَعامٌ جَيِّدٌ قَدِ اشتَراهُ أوَّلَ السَّنَةِ ، فَقالَ لِبَعضِ مَواليهِ : اِشتَرِ لَنا شَعيرًا فَاخلِط بِهذَا الطَّعامِ أو بِعهُ ، فَإِنّا نَكرَهُ أن نَأكُلَ جَيِّدًا ويَأكُلَ النّاسُ رَدِيًّا حديث .
حمّاد بن عثمان: مردم مدينه به گرانى و قحطى گرفتار آمدند تا جايى كه ثروتمندان نيز گندم را با جو در مى آميختند و مى خوردند و (تنها) پاره اى از مواد خوراكى را مى خريدند. امام صادق عليه السلامگندم خوبى داشت كه آن را در آغاز سال خريده بود. حضرت عليه السلام به يكى از غلامان خود فرمود: براى ما قدرى جو بخر و با اين گندم درهم آميز يا آن را بفروش، زيرا ما خوش نداريم خوراك نيكو بخوريم و مردم، خوراك نامرغوب بخورند.