حديث و آيات: درآمدن به جرگه منافقان

عنه صلي الله عليه و آله : وَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ ، لا تُفارِقُ روحٌ جَسَدَ صاحِبِها حَتّى يَأكُلَ مِن ثَمَرِ الجَنَّةِ أو مِن شَجَرِ الزَّقّومِ ، وحَتّى يَرى مَلَكَ المَوتِ ، ويَراني ويَرى عَلِيًّا وفاطِمَةَ وَالحَسَنَ وَالحُسَينَ ، فَإِن كانَ يُحِبُّنا قُلتُ : يا مَلَكَ المَوتِ ، اِرفَق بِهِ فَإِنَّهُ كانَ يُحِبُّني وأهلَ بَيتي ، وإن كانَ يُبغِضُني ويُبغِضُ أهلَ بَيتي قُلتُ : يا مَلَكَ المَوتِ ، شَدِّد عَلَيهِ فَإِنَّهُ كانَ يُبغِضُني ويُبغِضُ أهلَ بَيتي . لا يُحِبُّنا إلاّ مُؤمِنٌ ، ولا يُبغِضُنا إلاّ مُنافِقٌ شَقِيٌّ حديث .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هر روحى از پيكر خود جدا شود بى گمان از ميوه بهشت يا از درخت زقوم خواهد خورد و ملك الموت را خواهد ديد و من و على و فاطمه و حسن و حسين را مشاهده خواهد كرد. اگر دوستدار ما باشد، من خواهم گفت: اى ملك الموت! با او مدارا كن؛ زيرا كه وى دوستدار من و اهل بيت من بوده است و اگر با من و اهل بيتم دشمنى مى ورزيده است، خواهم گفت: اى ملك الموت! بر او سخت گير؛ زيرا كه وى من و اهل بيتم را دشمن مى داشته است. ما را جز مؤمن دوست نمى دارد و كسى جز منافق شوربخت، با ما بغض نمى ورزد.