حديث و آيات
الإمام عليّ عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :
قَد رَأَيتُ القُرونَ كَيف تَفانَت دَرَسَت ثُمَّ قيلَ كانَ وكانَت
هِيَ دُنيا كَحَيَّةٍ تَنفُثُ السَّمَّ وإن كانَتِ المَجَسَّةُ 
لانَت
لانَت كَم اُمورٍ لَقَد تَشَدَّدتُ فيها
ثُمَّ هَوَّنتُها عَلَيَّ فَهانَت
ثُمَّ هَوَّنتُها عَلَيَّ فَهانَت
امام صادق عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
ديدم كه چه سان نسل ها نابود شدند/ از ميان رفتند و آن گاه ، گفته شد: فسانه گشتند .
اين دنياست كه چون مار ، زهر مى ريزد/ هرچند پوستى نرم دارد .
چه بسيار كارها كه در آنها سخت گرفتم/ امّا بعد كه آسانشان گرفتم ، بر من آسان شدند .
