حديث و آيات: اندوه
عنه عليه السلام : المُستَمتِعونَ بِالدُّنيا تَبكي قُلوبُهُم وإن فَرِحوا ، ويَشتَدُّ مَقتُهُم لاِءَنفُسِهِم وإنِ اغتُبِطوا بِبَعضِ ما مِنها رُزِقوا .
الدُّنيا فانِيَةٌ لا بَقاءَ لَها ، وَالآخِرَةُ باقِيَةٌ لا فَناءَ لَها . الدُّنيا مُقبِلَةٌ إلَى الآخِرَةِ ، وَالآخِرَةُ مَلجَأُ الدُّنيا .
الدُّنيا فانِيَةٌ لا بَقاءَ لَها ، وَالآخِرَةُ باقِيَةٌ لا فَناءَ لَها . الدُّنيا مُقبِلَةٌ إلَى الآخِرَةِ ، وَالآخِرَةُ مَلجَأُ الدُّنيا .
امام على عليه السلام : برخورداران از دنيا، دل هايشان مى گريد ، اگرچه [به ظاهر] شاد باشند ، و از خويشتن سخت در خشم اند ، اگرچه براى آنچه از دنيا روزى داده شده اند ، مورد غبطه ديگران باشند.
دنيا ، فناپذير است و بقايى ندارد، و آخرت ، ماندگار است و فنا نمى پذيرد. دنيا رو به آخرت دارد، و آخرت ، پناهگاه دنياست.
دنيا ، فناپذير است و بقايى ندارد، و آخرت ، ماندگار است و فنا نمى پذيرد. دنيا رو به آخرت دارد، و آخرت ، پناهگاه دنياست.