هديه اهل‏بيت عليهم‏السلام

فَقالَ عَلِىُّ[بْنُ الْحُسَيْنُ] عليهماالسلام لِلفَـرَزدَقِ الشّاعِرِ حينَ أرادَ رَدَّ الجـائِـزَةِ: قَدْ رأى[اللّه ُ] مَكانَكَ فَشَكَرَكَ ... وَلكِنّا أهْلُ بَيْتٍ إذا أنَفَذْنا شَيْئا لَمْ نَرْجِعْ فيهِ وَ أقْسَمَ عَلَيْهِ فَقَبَّلَها. حديث
فرزدق شاعر كه آن اشعار مشهور را در مورد امام چهارم عليه السلام سروده و بعد زندانى شد وقتى كه آزاد شد امام ده هزار درهم براى او فرستاد و او برگرداند و گفت: من اشعار را جز براى خدا نگفتم امام عليه السلام فرمود: «خداوند منزلت تو را مى داند و تقدير مى كند... ولى ما خاندانى هستيم، هنگامى كه چيزى را هديه داديم پس نمى گيريم» و او را قسم داد، فرزدق هم قبول كرد.
از نگاه اهل بيت عليهم السلام، شعر اگر در خدمت مكتب و نشر فضايل اهل بيت و دفاع از حق باشد ارزشمند است. ستايش و دعا و تكريم امامان نسبت به شاعران مكتبى، دفاع از ادبيات ارزشى و مواضع حقِ شاعران متعهّد مثل فرزدق، دعبل، كميت و... بود.