به دنيا عاشقانه منگريد

صفحه اختصاصي حديث و آيات «وَ لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَ جًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَوةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقَى» . حديث

«و ديدگانت را به سوى آنچه گروه هايى از آنان را از آن برخوردار كرده ايم ، مدوز كه [فقط] زيور زندگى دنياست تا آنان را در آن بيازماييم و [بدان كه] روزىِ پروردگار تو ، بهتر و پايدارتر است»
الإمام الباقر عليه السلام : لَمّا نَزَلَت هذِهِ الآيَةُ : «وَ لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِآ أَزْوَ جًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَوةِ الدُّنْيَا» اِستَوى رَسولُ اللّه صلي الله عليه و آله جالِسا ، ثُمَّ قالَ : مَن لَم يَتَعَزَّ بِعَزاءِ اللّه ِ تَقَطَّعَت نَفسُهُ حَسَراتٍ عَلَى الدُّنيا . حديث

امام باقر عليه السلام : چون اين آيه نازل شد كه: «و ديدگانت را به سوى آنچه اصنافى از آنان را از آن برخوردار كرده ايم ، مدوز كه [فقط] زيور زندگى دنياست» ، پيامبر خدا راست نشست و سپس فرمود: «هر كه به دلدارى خدا آرام نگيرد، جانش از حسرت هاى دنيا متلاشى مى شود».

امام على عليه السلام : به دنيا چون زاهدِ دنياگريز بنگر، و به آن ، چونان عاشق شيدا منگر.

امام على عليه السلام : به دنيا چونان زاهد دنياگريز بنگر؛ چرا كه دنيا مقيم و ساكن خود را مى كوچاند، و مرفّه آسوده خاطر را دردمند مى سازد. آنچه از دنيا پشت كرد و رفت ، ديگر به بازگشتش اميدى نيست، و آنچه مى آيد ، دانسته نيست تا بتوان در انتظارش نشست. رنج دنيا ، با خوشى پيوسته است، و بقاى آن به فنا مى انجامد. شادى اش با اندوه آميخته است، و زندگى در آن ، به ناتوانى و سستى منتهى مى شود.

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
اى عاشقِ دنيا! دنيا رو به ديگرى دارد /
و هر گاه پشتش را به تو نشان دهد ، هر آينه پشيمان خواهى شد .