ايمان و الفت

صفحه اختصاصي حديث و آيات «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَآءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَ نًا وَكُنتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَ لِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ ءَايَـتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ» . حديث

(و همگان ، دست در ريسمان خدا بزنيد و پراكنده مشويد ، و از نعمتى كه خدا بر شما ارزانى داشته است ، ياد كنيد ؛ آن هنگام كه دشمن يكديگر بوديد و او دل هايتان را به هم الفت داد، پس بر اثر نعمت او برادر شديد،و بر لبه پرتگاهى از آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد.خدا آيات خود را اين چنين براى شما بيان مى كند؛شايد هدايت شويد).
«هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ * وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِى الأَْرْضِ جَمِيعًا مَّآ أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُو عَزِيزٌ حَكِيمٌ» . حديث
(اوست كه تو را به يارى خود و يارى مؤمنان ، تأييد كرد؛ و دل هايشان را به هم الفت داد . اگر همه آنچه را كه در زمين است ، انفاق مى كردى ، دل هايشان را به يكديگر الفت نمى دادى؛ ولى خدا دل هايشان را به يكديگر الفت داد كه او عزيز و حكيم است) .
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُواْ بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» . حديث
(مؤمنان ، برادرند. پس ميان برادرانتان ، اصلاح كنيد و از خدا بترسيد؛ شايد كه مورد رحمتْ واقع شويد) .
«فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ فَإِخْوَ نُكُمْ فِى الدِّينِ وَنُفَصِّلُ الأَْيَـتِ لِقَوْم يَعْلَمُونَ» . حديث
(پس اگر توبه كردند و نماز برپاى داشتند و زكات پرداختند ، در اين صورت ، برادران دينى شما هستند ، و آيات خود را براى قومى كه مى دانند ، تفصيل مى دهيم) .
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : لا تَزالُ اُمَّتي بِخَيرٍ ما تَحابّوا وتَهادَوا وأدَّوُا الأَمانَةَ . حديث

رسول خدا صلي الله عليه و آله : امّت من تا هنگامى كه يكديگر را دوست بدارند ، به يكديگر هديه دهند و امانتدارى كنند ، سعادتمند خواهند بود .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : مؤمنْ هرگاه داراى چهار صفت گردد ، خداوند بدانها بهشت را بر او واجب مى گرداند : راستى در زبان ، بخشش در مال ، دوستى در دل ، و خيرخواهى در نهان و آشكار .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه دو تن يكديگر را دوست بدارند ، آن كه ديگرى را بيشتر دوست مى دارد ، از دوستش برتر است .

امام على عليه السلام : خداوند عز و جل ، اسلام را راهى با نشانه هاى روشنگر و نشانىِ درخشان قرار داد كه در آن ، دل ها با يكديگر خو مى گيرند و بر اساس آن ، برادرى برادرانْ شكل مى گيرد .

امام باقر عليه السلام : بدان كه اُنس گرفتن [با مردم] ، كارى خدايى و دشمنى ، كارى شيطانى است .

امام صادق عليه السلام : روح ايمان ، يكى است كه از نزد [ خداى] يگانه فرود آمده و در پيكرهاى گوناگونى جاى گرفته است. پس بر اساس آن ، خو گرفته مى شود و بدان ، دوستى ها پديد مى آيد .

امام صادق عليه السلام : مؤمنان ، با يكديگر اُنس مى گيرند و با آنان ، اُنس گرفته مى شود و خانه شان محلّ رفت و آمد دوستان است .

امام صادق عليه السلام : هرگاه دو شخص مؤمن يكديگر را ببينند ، برترين آن دو ، كسى است كه برادرش را بيشتر دوست مى دارد .

مسائل على بن جعفر ـ به نقل از على بن جعفر ـ : به امام موسى كاظم عليه السلامگفتم : كدام يك از ما بيشتر دينش را دوست مى دارد؟
فرمود : «آن كه رفيق خود را بيشتر دوست مى دارد».