ح ـ بينوايان

رسول خدا صلي الله عليه و آله ـ به ابوذر ـ : تو را به دوستى مسكينان و همنشينى با آنان سفارش مى كنم .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرچيزى را كليدى است و كليد بهشت ، دوست داشتن مسكينان و فقيران است .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : فقيران را دوست بداريد و با آنان ، همنشينى كنيد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : پروردگارم مرا به [داشتن] هفت صفت فرمان داد : مسكينان را دوست بدارم و به آنان نزديك شوم ؛ ذكر «لا حول ولا قوّة إلاّ باللّه » را فراوان بگويم ؛ پيوند با خويشانم را نگسلم ، اگر چه آنان بگسلند ؛ به فرو دست خود بنگرم ، نه به فرا دست خود ؛ در راه خدا از نكوهش هيچ نكوهشگرى نهراسم ؛ حق را بگويم ، گرچه تلخ باشد ؛ و از هيچ كس ، چيزى درخواست نكنم .

إرشاد القلوب : از امير مؤمنان عليه السلاممنقول است كه پيامبر صلي الله عليه و آله در شب معراج ، از پروردگارش پرسيد: «پروردگارا ! كدام يك از اعمال ، برتر است ؟»
خداوند متعال فرمود : هيچ چيز نزد من ، برتر از توكّل به من و خشنودى به آنچه روزى كرده ام ، نيست . اى محمّد! دوستى من براى كسانى كه در راه من با يكديگر دوستى مى كنند ، قطعى است ... . اى احمد! دوستى من ، دوستى فقيران است. پس فقيران را نزديك ساز و نشستگاه آنان را به خود نزديك كن . دولتمندان را دور ساز و نشستگاه آنان را از خود دور كن ؛ زيرا فقيران ، دوستان من هستند .

الكافى ـ به نقل از على بن اَسباط ، از معصومان عليهم السلام ـ : از جمله پندهاى خداوند عز و جل به عيسى عليه السلام آن بود كه : «اى عيسى ! خود را با دين و دوستى مسكينان بياراى ، و بر زمين ، آرام و با فروتنى راه برو» .

امام صادق عليه السلام : مسكينانِ مسلمان را دوست بداريد ، كه هركس آنان را حقير شمارد و بر آنان بزرگى بفروشد ، از دين خدا لغزيده است و خداوند ، او را حقير مى كند و دشمنش مى دارد . پدرمان پيامبر خدا فرمود : «پروردگارم به من فرمان داد تا مسكينانِ مسلمان را دوست بدارم» .
بدانيد هركس مسلمانى را حقير شمارد ، خداوند ، دشمنى و حقارت را بر او خواهد فرستاد ، تا آن جا كه مردمْ دشمنش مى دارند ، حال آن كه دشمنى خدا شديدتر است . پس درباره برادرانِ مسلمان و مسكين خود ، از خدا بترسيد ، كه آنان را بر شما اين حق است كه دوستشان بداريد ؛ زيرا
خداوند به فرستاده اش فرمان داد كه آنان را دوست بدارد . پس هركه آن را كه خداوند به دوستى اش فرمان داده ، دوست نداشته باشد ، نافرمانى خدا و پيامبرش كرده است ، و هركه از خدا و فرستاده اش نافرمانى كند و بر آن حالت بميرد ، در حال گم راهى مرده است .

الكافى ـ به نقل از حسين بن نعيم صحّاف ـ : امام صادق عليه السلامفرمود : «اى حسين ! برادرانت را دوست دارى ؟» .
گفتم : آرى .
فرمود : «به فقيرانشان سود مى رسانى ؟» .
گفتم : آرى .
فرمود : «هان ! بر تو لازم است كسى را كه خدا دوست مى دارد ، دوست بدارى . هان! به خدا سوگند ، به هيچ يك از آنان سودى نمى رسانى، مگر آن كه دوستش داشته باشى».