78 ـ آرزو و اجل

تنبيه الخواطر : روايت شده كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سه قطعه چوب برداشت و يكى را در مقابل خود در زمين فرو برد و ديگرى را در كنار آن و سومى را دورتر قرار داد، آنگاه فرمود: آيا مى دانيد اينها چيست؟ گفتند: خدا و پيامبرش بهتر مى دانند. فرمود: اين انسان است، اين اجل و آن ديگرى آرزوست كه آدميزاده به دنبالش مى رود، اما اجل در مى رسد و او به آرزو نمى رسد.

امام على عليه السلام : اگر انسان اجل و سرعت آن را [به سوى خود] مى ديد، آرزو را دشمن مى داشت.

امام على عليه السلام : آرزو، اجل را از ياد انسان مى برد.

امام على عليه السلام : نزديكترين چيز [به انسان] اجل (مرگ) است. دورترين چيز آرزوست.

امام على عليه السلام : نفْس از آرزو تهى نمى شود مگر زمانى كه اجل سر رسد.

امام على عليه السلام : هان! شما در روزگار آرزويى هستيد كه اجل در پى آن است. پس هر كه در روزگار آرزومندى، پيش از در رسيدن اجلش، كار كند، عملش به حال او سودمند مى افتد و اجلش به او زيان نمى رساند.

امام كاظم عليه السلام : اگر اجلها (مدت عمرها) معلوم شود آرزوها رسوا مى شوند.