«فرمانرواييش را استوارى بخشيديم و او را حكمت و فصاحت در سخن عطا كرديم».
سعدُ بنُ إبراهيمَ عن أبيهِ : أوَّلُ مَن خَطَبَ على المِنْبَرِ إبراهيمُ عليه السلام حينَ اُسِرَ لُوطٌ واسْتَأسَرَتْهُ الرُّومُ ، فغَزا إبراهيمُ حتّى اسْتَنْقَذَهُ مِن الرُّومِ .
سعد بن ابراهيم ـ از پدرش ـ : نخستين كسى كه بر منبر خطابه خواند إبراهيم عليه السلام بود و آن زمانى بود كه روميها لوط را اسير كردند و ابراهيم با آنان جنگيد و او را از دست آنان نجات داد .
جابر : پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه خطبه مى خواند چشمانش سرخ مى شد و صدايش رسا مى گشت و خشمش اوج مى گرفت ؛ گويى قراول سپاهى است كه آنان را از خطر حمله دشمن آگاه مى كند .
سنن أبى داوود ـ به نقل از جابر بن سمره سوايى ـ : رسول خدا صلى الله عليه و آله ، موعظه روز جمعه را طولانى نمى كرد و خطابه ايشان ، تنها چند كلمه كوتاه بود.
