1 . فطرت خداشناسى

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن:
(فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفا فِطْرَةَ اللّه ِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا) .
حديث

«با يكتا پرستى روى به دين آور . فطرتى است كه خداوند همه را بدان فطرت بيافريده است» .
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : كُلُّ مَوْلودٍ يُولَدُ على الفِطرَةِ ، يَعني على المَعْرِفَةِ بأنّ اللّه َ عزّوجلّ خالِقُهُ ، فذلكَ قَولُهُ : «ولَئنْ سَألْتَهُم مَن خَلَقَ السّماواتِ والأرضَ لَيَقُولُنَّ اللّه ُ» . حديث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر نوزادى بر فطرت زاده مى شود ، يعنى مى داند كه خداوند عز و جل آفريدگار اوست. پس اين است معناى سخن خداوند كه : «اگر از آنان بپرسى چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است هر آينه گويند : خدا» .

امام عسكرى عليه السلام ـ در تفسير «بسم اللّه الرحمن الرحيم» ـ فرمود : اللّه هموست كه هر مخلوقى در نيازها و گرفتاريها وقتى اميدش از همه ، جز او قطع مى شود و رشته هر سببى جز او بريده مى گردد ، به وى روى مى آورد .