1117 ـ آداب صدقه دادن

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن:
(يا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالْأذى كَالَّذِي يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَلا يُؤْمِنُ بِاللّه ِ وَاليَوْمِ الْاخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَيْهِ تُرابٌ فَأصابَهُ وابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدَا).
حديث

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! صدقه هاى خويش را با منّت و آزار باطل مكنيد ، مانند كسى كه مال خود را براى خودنمايى به مردم ، انفاق مى كند و به خدا و روز واپسين ايمان ندارد ، پس حكايت او مانند سنگ صافى است كه خاكى بر آن بوده و رگبارى بدان رسيده و آن را صاف (بى خاك) بر جا نهاده است» .
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : تَصَدَّقُوا مِن غَيرِ مَخِيلَةٍ؛ فإنَّ المَخِيلَةَ تُبطِلُ الأجرَ . حديث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بى چشمداشت، صدقه بدهيد؛ زيرا كه چشمداشت اجر را از بين مى برد.

امام على عليه السلام : تعلّل ورزيدن و منّت نهادن ، احسان را ناگوار مى كنند .