حقّ دارايى ات اين است كه آن را جز از حلال به دست نياورى و جز در راه درست، خرج نكنى و [در خرج كردن دارايى ات] كسى را كه قدرشناس تو نيست، بر خود، ترجيح ندهى. پس آن را در راه اطاعت پروردگارت به كار بر و در آن بخل نَوَرز، كه غير از پيامدهاى بدش، گرفتار حسرت و پشيمانى نيز خواهى شد.
