165. الفت، خدائيست

او خدايى است كه به نصرت خود و مؤمنان تو را [اى پيامبر] يارى كرد و دل هاى مؤمنين را با هم اُلفت داد، كه اگر تمام آنچه را روى زمين است خرج مى كردى تا ميان دل هاى آنان الفت ايجاد كنى، نمى توانستى، ولى خداوند در ميان آنان الفت ايجاد كرد. او توانا و حكيم است.

بهترين مؤمن كسى است كه با مؤمنان، اُنس و اُلفت گيرد و كسى كه الفت نپذيرد و الفت نگيرد خيرى در او نيست.

خوشا به سعادت كسى كه در راه اطاعت خدا با مردم اُنس بگيرد و مردم نيز با او اُنس بگيرند.

از جاى كندن كوه هاى استوار، آسان تر از انس و الفت دادنِ دل هاى از هم رميده است.

نيكوكاران، چون با هم روبه رو شوند، هر چند به زبان باهم اظهار دوستى و محبّت نكنند، دل هايشان، به سرعتِ پيوستن باران به آب رودخانه ها، با هم انس مى گيرد، و بدكاران، هرگاه با هم روبه رو شوند، هر چند به زبان با هم اظهار دوستى و محبّت كنند، ولى دل هايشان از اُنس و الفت گرفتن با يكديگر دور است، همانند چارپايان كه از عاطفه به دورند، گرچه روزگارى دراز از يك آخور، علوفه بخورند.