178. هر كس در گرو عمل خويش است

[روز قيامت را] كسى جز متجاوز گناه كار انكار نمى كند.

افراد متكبّر، [در روز قيامت] به شكل مورچه درآورده مى شوند و مردم، پيوسته آنها را لگد مى كنند، تا وقتى كه خدا از رسيدگى به حساب بندگان، فارغ شود.

هر كس چيزى از مال برادر [دينى] خود را به ستم و ناحق بخورد و آن را به او برنگردانَد، روز قيامت، شراره اى از آتش مى خورد.

قيامت، ميدان [عرضه] عمل است. آن جا، يكى به زاد و توشه اى كه باخود بُرده خوش است و ديگرى به خاطر فرصت هايى كه از دست داده، پشيمان [و اندوهگين] است.

پيش از آن كه آن روز (قيامت) به نيمه برسد، بهشتيان در بهشت و دوزخيان در دوزخ، مستقر شده اند.