201. نعمت ها را بشماريم

اوست خدايى كه از آسمان آبى نازل مى كند، و(فرمود: ما) به وسيله آن هر گونه گياهان را رويانديم و از آن [گياهان] سبز خارج ساختيم و از آنها دانه هاى متراكم و از شكوفه نخل، خوشه هايى با رشته هاى باريك و باغ هايى از انواع انگور و زيتون و انار (گاه) شبيه به يكديگر و (گاه) بى شباهت، پديد آورديم. هنگامى كه ميوه مى دهد، به ميوه آن و طرز رسيدنش بنگريد كه در آنها نشانه هايى [از عظمت و قدرت خدا] براى افراد با ايمان است.

زيتون غذاى خوبى است، دهان را خوشبو مى كند، بلغم را از بين مى برد، چهره را باز، اعصاب را محكم مى كند و مرض را مى برد و خشم را خاموش مى كند.

از امام صادق عليه السلام درباره سنجد شنيدم كه مى فرمودند: گوشت سنجد براى گوشت، هسته آن براى استخوان و پوست آن براى پوست مفيد است و در عين حال كليه ها را گرم، معده را ضدعفونى كرده و بازدارنده از بواسير و تسلسل بول است. ساق پا را تقويت و جذام را از بدن ريشه كن مى كند.

پيامبرى از پيامبران به درگاه خداوند ـ عزّ و جلّ ـ از غم و اندوه، شكايت نمود. خداوند ـ عزّ و جلّ ـ او را به خوردن انگور، امر فرمود.