212. از دشمن چه توقع؟

اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از بيگانگان، همراز نگيريد، آنان از هيچ تباهى در حق شما كوتاه نمى آيند. آرزو دارند كه در رنج بيفتيد. دشمنى، از لحن و كلامشان پيداست و آنچه در دلشان است، بزرگ تر است. ما نشانه ها را براى شما بيان كرديم شايد كه بينديشيد.

از محكم ترين دست آويزهاى ايمان، اين است كه: در راه خدا دوست بدارى و در راه خدا دشمن بدارى و در راه خدا ببخشى و در راه خدا دريغ كنى.

دوستان وفادار داشته باش؛ چرا كه آنان، در روزگار آسودگى، ذخيره محسوب مى شوند و در روزگار گرفتارى، سپر بلا خواهند بود.

دوستى با كسى كه براى تو حقّى مانند حقوق خودش قائل نيست، ارزشى ندارد.

بدترين دوست تو كسى است كه با تمام خواسته هاى تو كنار مى آيد و عيب هايت را از تو پنهان مى دارد.