222. حجاب، حفاظ است

اى پيامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: چادرهاى (پوشش هاى سرتاسرى) خود را بر خويش بيفكنند، اين كار براى اين كه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند بهتر است و خداوند آمرزنده و مهربان است.

حضرت على و حضرت فاطمه عليهماالسلام از پيامبر صلي الله عليه و آله درخواست نمودند كه وظيفه [هركدام از] آنها را در زندگى بيان كنند. پيامبر صلي الله عليه و آله كارهاى داخل خانه را به فاطمه و كارهاى بيرون خانه را به على واگذار نمودند. حضرت زهرا عليهاالسلام فرمودند: خوشحالى اى كه با اين كار بر قلب من وارد شد و رسول خدا مرا از رويارويى با نامحرمانْ راحت نمودند، جز خدا كسى نمى داند.

ابى بصير مى گويد: من به زنى قرآن مى آموختم، و در مسئله اى با او شوخى اى كردم. وقتى پيش امام باقر عليه السلام رفتم، امام عليه السلام خطاب به من فرمودند: «به آن زن چه گفتى؟» پس با دست، صورتم را از خجالت پوشاندم. حضرت فرمودند: «ديگر پيش او برنگرد».

شايسته نيست كه زن مسلمان، آن گاه كه از خانه خويش بيرون مى رود، لباس خود را وسيله جلب توجّه ديگران نمايد. [خوشبو و يا جذاب نمايد].

هر كس با زن نامَحرمى دست بدهد، در روز قيامت، او را با غُل و زنجير خواهند آورد و سپس به سوى آتش، رانده مى شود و هر كس كه با نامحرمى بدون ضرورت، هم صحبت گردد، در اِزاى هر سخنى در دنيا هزار سال در آخرت، گرفتار آتش خواهد بود.