هر كس درباره انسانى مسلمان يا اهل كتاب يا هر انسان ديگرى شهادت دروغ بدهد، در روز قيامت، از زبانش آويزان مى شود و همراه منافقان، در طبقه زيرين جهنّم خواهد بود.
درباره آيه «و كسانى كه از لَغْو، روى مى گردانند» فرمودند: يعنى كسى درباره تو حرف نادرستى ببافد، يا چيزى را كه در تو نيست به تو نسبت بدهد و تو به خاطر خدا، از او روى بگردانى. در روايتى ديگر آمده است: مقصود از لغو، ساز و آواز و كارهاى غفلت آور است.
كسى كه براى زنده كردن حقّ يك مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قيامت در حالى آورده مى شود كه پرتو نور چهره اش، تا چشم كار مى كند ديده مى شود و خلايق او را به نام و نسب مى شناسند.
