تشويق به ياد كردن خدا ، هنگام برخاستن

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كفّاره نشستن اين است كه بگويى: سبحانك اللّهمّ و بحمدك لا إله إلاّ أنت، ربِّ تُب علىَّ و اغفر لى (خدايا ! پاك و منزّهى تو و ستايش از آنِ توست. خدايى جز تو نيست. پروردگار من! مرا ببخش و بيامرز).

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه به هم رسيديد ، سلام گوييد و دست دهيد و چون از هم جدا شديد با آمرزش خواهى يكديگر را ترك كنيد.

امام على عليه السلام :هر كس كه مى خواهد با پيمانه پُر مزد گيرد ، بايد آخرين سخنش اين باشد: «سبحان ربّك ربّ العزّة عمّا يصفون و سلامٌ على المرسلين و الحمد للّه ربّ العالمين (اى پروردگار عزّت و شكوه! تو پاك و منزّهى از هر توصيفى ؛ درود بر فرستادگان خدا و ستايش از آنِ خدايى است كه پروردگار جهانيان است) كه براى چنين كسى، به ازاى هر مسلمان، يك حسنه منظور مى شود.

امام باقر عليه السلام :هر كه مى خواهد با پيمانه پُر مزد گيرد، بايد هنگام برخاستن از جاى خود چنين بگويد: «سبحان ربّك ربّ العزّة عمّا يصفون و سلامٌ على المرسلين و الحمد للّه ربّ العالمين (اى پروردگار عزّت و شكوه! پاك و منزّهى از هر توصيفى؛ درود بر فرستادگان خدا و ستايش از آنِ خدايى است كه پروردگار جهانيان است)».

امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا هرگاه از مجلسى برمى خاست، اگر چه زمانى كوتاه در آن جا نشسته بود، بيست و پنج مرتبه از خدا آمرزش مى طلبيد.