دوزخ
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين آتش دنيا يكى از هفتاد جزء آتش دوزخ است، كه هر يك از آن اجزا، داغى خود را دارد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر يك جرقّه از جرقّه هاى دوزخ در شرق عالم بيفتد كسانى كه در غرب عالم به سر مى برند گرماى آن را مى يابند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اهل دوزخ براى آتش چندان درشت مى شوند كه هر يك از دندانهايشان به اندازه كوه اُحد مى شود.
امام على عليه السلام :آتش، فرجامِ واپس ماندگان است.
امام على عليه السلام :دوزخ آتشى است كه شعله آن فروكش نمى كند و اسير آن رهايى نمى يابد و شكسته آن ترميم نمى شود . داغى آن سخت و ژرفايش بسيار و آبش چركابه است .
امام على عليه السلام :بترسيد از آتشى كه ژرفايش بسيار است و گرمايش شديد و عذابش نو به نو. سرايى است كه در آن رحمتى نباشد و دعا و خواهشى در آن شنوده نشود و اندوهى در آن زدوده نگردد.
امام على عليه السلام :بترسيد از آتشى كه گرمايش شديد است و ژرفايش بسيار و زيور آلاتش آهن.
امام على عليه السلام :بترسيد از آتشى كه موج خروشان آن تناور است و زبانه اش گسترده و عذابش همواره تازه.
امام على عليه السلام :آتشى است سخت گزنده، امواجش خروشان و بلند، زبانه اش شعله ور، خروشش خشم آلود، فسرده شدنش دور و دير، آتش گيره اش فروزان و تهديدش هراس انگيز.
امام على عليه السلام :چگونه بر آتشى صبر كنم كه اگر جرقه اى به كره زمين اندازد، همه گياهانش را بسوزاند و اگر كسى به قله كوهى پناه برد، داغى آن، او را در آن جا بپزد. كدام يك براى على بهتر است: اين كه نزد خداوند صاحب عرش، مقرّب باشد، يا در زبانه آتش دوزخ قرار گيرد و رانده شده و دور افتاده و به سبب گناهش مغضوب درگاه و تكذيب شده باشد؟!
امام باقر عليه السلام :دوزخيان از شدّت دردى (دردناكى) كه از عذاب مى چشند، مانند سگ و گرگ زوزه مى كشند ··· چشمانشان كم سوست، كر و لال و كورند، چهره هايشان سياه است و در آتش رانده شده اند و پشيمانند.
مجمع البيان ـ معصوم عليه السلام درباره آيه «و چون در جايگاه تنگى از دوزخ افكنده شوند» ـ فرمود: سوگند به آن كه جانم در دست اوست، دوزخيان چنان در آتش، در سختى و فشارند كه ميخ در ديوار.