حكمت واجب بودن روزه

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بر شما باد روزه گرفتن كه آن رگها را مى بُرد [شهوت را كم مى كند ]و سرمستى را مى بَرد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روزه، روده را باريك مى كند ، گوشت را مى ريزد و از گرماى سوزان دوزخ دور مى گرداند .

امام على عليه السلام : خداوند ··· روزه را براى آزمودن اخلاص بندگان ، واجب كرد .

امام على عليه السلام : خداوند بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و زكاتها و جدّيت در روزه دارى روزهاى واجب [رمضان]، براى آرام كردن اعضا و جوارح آنان و خشوع ديدگانشان و فروتنى جانهايشان و خضوع دلهايشان حفظ مى كند .

فاطمه زهرا عليها السلام : خداوند روزه را براى استوارى اخلاص ، واجب فرمود .

امام حسين عليه السلام ـ درباره علّت وجوب روزه ـ فرمود : تا توانگر رنج گرسنگى را بچشد و در نتيجه ، به مستمندان رسيدگى و بخشش كند .

امام باقر عليه السلام : روزه و حج ، آرام بخش دلهاست .

امام صادق عليه السلام : علّت روزه گرفتن آن است كه به سبب آن توانگر و تهيدست برابر شوند ؛ زيرا توانگر رنج گرسنگى را احساس نمى كند تا به تهيدست رحم كند؛ چرا كه توانگر هرگاه چيزى بخواهد مى تواند آن را فراهم آورد . از اين رو خداوند عزّ و جلّ خواست تا ميان آفريدگانش برابرى (همدردى) ايجاد كند و رنج گرسنگى و سختى را به توانگر بچشاند تا بر ناتوان، دل بسوزاند و به گرسنه، رحم كند .

امام رضا عليه السلام ـ در بيان علّت وجوب روزه ـ فرمود : تا مردم رنج گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پى برند . و اينكه روزه دار بر اثر گرسنگى و تشنگى كه به او مى رسد، خاشع و افتاده حال و فروتن و مأجور و طالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر گردد و بدين سبب مستوجب ثواب شود . به علاوه آن كه، روزه موجب خوددارى از شهوات است ، نيز، تا روزه در دنيا پند گوى آنان باشد و ايشان را در راه انجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و در رسيدن به اجر، راهنماى آنان باشد ، و به سختى تشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مى چشند پى ببرند و در نتيجه ، حقوقى را كه خداوند در دارايى هايشان واجب فرموده است ، به ايشان بپردازند .

امام عسكرى عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از علّت واجب شدن روزه ـ فرمود : تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتيجه ، به نيازمند كمك كند .