پرهيز از آنچه موجب پوزش خواهى است

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش ابان احمر از علّت نامگذارى فرعون به ذوى الاوتاد (دارنده ميخها) ـ فرمود : چون وقتى مى خواست مردى را شكنجه دهد، او را روى زمين دمر مى خواباند و چهار دست و پايش را به زمين ميخكوب مى كرد. گاهى اوقات هم او را روى يك تخته پهن دراز مى كرد و چهار دست و پايش را به تخته ميخكوب مى كرد و او را به همان حال مى گذاشت تا مى مرد.

رسول اللّه صلى الله عليه و آله : زنهار از كارى كه به سبب آن پوزش بخواهى؛ زيرا در اين [كار ]شركِ پنهان، است.

امام على عليه السلام : زنهار از كارى كه به سبب آن پوزش بخواهى؛ چرا كه از كار خوب، پوزش خواهى نمى شود.

امام على عليه السلام : نياز نيافتن به پوزش خواهى، عزّت بخش تر از پوزش خواهى موجّه است .

امام على عليه السلام ـ در نامه خود به حارث هَمْدانى ـ نوشت : از هر كارى كه اگر از كننده آن درباره اش بازخواست شود، انكارش كند و يا پوزش خواهد، بپرهيز و آبروى خود را آماج تيرهاى سخن [مردمان] قرار مده.

امام على عليه السلام ـ در نامه اى به قثم بن عباس، كارگزار خود در مكّه ـ نوشت : زنهار از انجام كارى كه باعث عذرخواهى تو شود، و هنگام برخوردارى از نعمتها سرمست مشو و در گاه سختى و تنگدستى، سستى به خود راه مده. و السلام.

امام حسين عليه السلام : زنهار از كارى كه از آن پوزش بخواهى؛ زيرا مؤمن نه بدى مى كند و نه پوزش مى خواهد و منافق هر روز بدى مى كند و پوزش مى طلبد.

امام زين العابدين عليه السلام : از آنچه كه باعث عذرخواهى مى شود، بپرهيز.