ديدگان او را در نمى يابند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در وصف خداوند سبحان ـ فرمود : بر آفريدگان خويش تجلّى كرد، بى آن كه ديده شود و او در چشم انداز برين است.

امام صادق عليه السلام ـ نيز درباره آيه نخست ـ فرمود : مقصود، فراگيرى و احاطه وهم است.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از مشاهده خدا در آخرت ـ فرمود : منزّه است خدا و بسى برتر و والاتر··· اى پسر فضل! ديدگان تنها آن چيزى را مى بينند كه رنگ و چگونگى دارند ، حال آن كه خداوند خود آفريننده رنگها و چگونگى هاست.

امام رضا عليه السلام ـ درباره آيه «ديدگان او را در نمى يابند···» ـ فرمود : اوهام دلها او را در نمى يابند، چگونه نگاه چشمها دريابندش؟!

امام رضا عليه السلام : آشكار است، اما نه آشكارىِ ناشى از ديدن.

امام هادى عليه السلام : براى آن كه ميان بيننده و شيئ قابل رؤيت ارتباط برقرار شود، بايد همانندى (سنخيّت ميان آن دو) باشد و خداوند متعال از همانندى (سنخيّت داشتن) با بيننده منزّه است. پس، ثابت شد كه رؤيت با چشم نسبت به خداوند سبحان روا نيست؛ زيرا ميان سبب و مسبّب بايد ارتباط (سنخيّت) باشد.