كسى كه عمرش عليه او حجّت است

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چون روز قيامت شود ندا آيد: كجايند شصت ساله ها؟ و اين همان عمرى است كه خداوند متعال فرموده است: «آيا شما را آن قدر عمر نداديم كه در اين مدت پند گيرنده، پند گيرد».

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : ميان شصت تا هفتاد سالگى، آوردگاه مرگهاست.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چون آدمى به چهل سالگى رسد، بايد از خدا بترسد و از او بر حذر باشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه آدمى به چهل سالگى رسد و خوبيش بر بديش نچربد، شيطان بر پيشانى او بوسه زند و گويد: اين چهره اى است كه روى رستگارى را نمى بيند.

پيامبر خدا عليه السلام : هر كه از چهل بگذرد و خوبيش بر بدى او چيره نگردد، بايد خود را براى آتش آماده سازد.

امام على عليه السلام : مدّت عمرى كه خداوند در آن عذر آدمى را مى پذيرد، شصت سال است.

امام على عليه السلام : دريغا بر غافلى كه عمرش بر او حجّت باشد و دوران زندگانيش او را به سوى بدبختى براند!

امام باقر عليه السلام : هر گاه چهل سال بر بنده بگذرد، به او گفته شود: به هوش باش كه عذرى از تو پذيرفته نيست؛ و شخص چهل ساله از فرد بيست ساله سزامندتر در عذر آوردن نيست.

امام باقر عليه السلام : هرگاه آدمى به چهل سالگى رسد، ندا دهنده اى از آسمان ندا دهد كه: هنگام سفر نزديك شده، پس توشه فراهم كن.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «آيا شما را آن قدر عمر نداديم كه···» ـ فرمود : اين توبيخى است براى افراد هجده ساله.

امام صادق عليه السلام : چون به شصت سالگى رسيدى، خود را از مردگان شمار.

امام صادق عليه السلام : آدمى تا چهل سالگى ميدان دارد؛ چون به چهل رسيد، خداوند عزّ و جلّ به دو فرشته اش وحى فرمايد كه: من بنده ام را عمرِ به اندازه دادم. پس در كار او سختگيرى كنيد و كارهايش را از كم و زياد و خُرد و كلان حفظ كنيد و بنويسيد.