تشويق به وفاى به عهد

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مسلمانان پايبند شروط خود هستند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مسلمانان بر سر شروط خود هستند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مسلمانان به آن شروط خود كه با حق سازگار باشد، پايبندند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مسلمانان به شروط خود در آنچه حلال دانسته شده است، پايبندند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مسلمانان به شروط خود وفادارند، مگر شرطى باشد كه حلالى را حرام يا حرامى را حلال گرداند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤمنان، به شروط خود وفادارند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه عهد شكنى كنند، خداوند دشمنشان را بر آنان مسلّط گرداند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بدانيد كه هر كس به معاهدى (اهل ذمه) ستم كند، يا حقّش را كم بدهد، يا بيش از توانش او را مكلّف سازد، يا بدون رضايتش چيزى از او بگيرد، در روز قيامت من حجت آور (خصم و مدعى) او هستم.

امام على عليه السلام : همانا پيمانها، قلاده هايى است كه تا روز قيامت بر گردن است، هر كه آنها را رعايت كند خداوند به او احسان نمايد و هر كه آنها را بشكند خداوند او فرو بگذارد و هر كه پيمانها را سبك شمارد پيمانها از او نزد آن كس كه بر پيمانها تأكيد كرده و از خلق خود خواسته است تا آنها را پاس دارند، شكايت برد.

امام على عليه السلام ـ در فرمان استاندارى خود به مالك اشتر ـ نوشت : اگر با دشمنت پيمانى بستى، يا او را امان دادى، به پيمان خود وفادار باش و در امانت امانتدار باش
و خود را سپر پيمان و امانى كه داده اى، قرار ده؛ زيرا هيچ يك از فرايض خداوند مثل وفاى به عهد نيست كه مردم، با وجود داشتن خواسته هاى گوناگون و آرا و انديشه هاى متفاوت، در بزرگداشت آن يكدل باشند
مشركان هم، پيش از مسلمانان، وفاى به عهد را در ميان خود لازم مى دانستند؛ زيرا عواقب پيمان شكنى را بد و ناگوار مى ديدند. بنا بر اين، به امان خود خيانت مكن و پيمانت را مشكن و دشمنت را مفريب.

امام باقر عليه السلام : سه چيز است كه خداوند عزّ و جلّ درباره آنها به هيچ كس اجازه مخالفت نداده است : ··· و رعايت پيمان نسبت به نيك و بد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام ـ في قولهِ تعالى : «وَ لا تَكونوا كَالَّتي نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوة» .حديث ـ : الّتي نَقَضَت غَزلَها امرَأةٌ مِن بَني تَيمِ بنِ مُرَّةَ يُقالُ لَها : رابِطَةُ (ريطَةُ) بِنتُ كَعبِ بنِ سَعدِ بنِ تَيمِ بنِ كَعبِ بنِ لُؤيَّ بنِ غالِبٍ ، كانَت حَمقاءَ تَغزِلُ الشَّعَرَ ، فإذا غَزَلَت نَقَضَتهُ ثُمَّ عادَت فَغَزَلَتهُ ، فقالَ اللّه ُ : «وَ لا تَكونوا كَالَّتي نَقَضَتْ غَزلَها مِنْ بَعْدِ قُوة» إنَّ اللّه َ تَبارَكَ و تَعالى أمَرَ بِالوَفاءِ و نَهى عَن نَقضِ العَهدِ ، فضَرَبَ لَهُم مَثَلاً .حديث

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «مانند آن زنى مباشيد كه رشته خود را پنبه مى كرد پس از محكم بافتن» ـ فرمود : آن زنى كه رشته هاى خود را پنبه مى كرد، زنى از بنى تيم بن مرّه بود به نام رابطه (ريطه) دختر كعب بن سعد بن تيم بن كعب بن لوى بن غالب. او زن احمقى بود كه پشم مى ريسيد و آنچه رشته بود پنبه مى كرد و دوباره مى ريسيد. پس، خداوند فرمود : «مباشيد مانند آن زنى كه رشته خود را پس از محكم بافتن پنبه مى كرد···». خداى تبارك و تعالى به وفادارى فرمان داد و از پيمان شكنى نهى فرمود و اين مثل را براى آنان زد.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! به قراردادها وفا كنيد» ـ فرمود : مقصود پيمانهاست.

امام صادق عليه السلام : هر گاه زنهار و امان زير پا نهاده شود، مشركان عليه مسلمانان يارى داده شوند.