ستايش از كسانى كه به جاى عيب ديگران به معايب خود مى پردازند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى برادران مؤمنش باز دارد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در سفارش به ابوذر ـ فرمود : بايد آنچه از [عيوب] خود مى دانى تو را از خرده گيرى بر مردم باز دارد، و بر آنان به سبب كارهايى كه خودت مانند آنها را انجام مى دهى، خشم مگير.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بايد آنچه از [عيوب ]خود مى دانى، تو را از [عيبجويى و خرده گيرى از ]مردم بازدارد.

امام على عليه السلام : خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد.

امام على عليه السلام : بهترين مردم كسى است كه عيبهاى خودش، او را از عيبهاى مردم باز دارد.

امام على عليه السلام : اى بنده خدا! در خرده گيرى از گناه كسى شتاب مكن؛ زيرا چه بسا كه او آمرزيده شده باشد. و در مورد خويش، به گناه كوچكى كه كرده اى، ايمن مباش؛ زيرا شايد كه به سبب آن عذاب شوى. پس، هر يك از شما از ديگرى عيبى بداند، نبايد به خرده گيرى از او بپردازد ؛ زيرا مى داند كه خود نيز عيبى دارد و بايد شكر اين موهبت كه عيبهايى كه در ديگران هست در او نيست، وى را به خود مشغول دارد [و از عيب جويى ديگران باز ايستد].

امام على عليه السلام : آگاهى تو از عيبهاى خودت، بايد مانع تو شود كه از مردم عيبجويى كنى.

امام على عليه السلام : كسى كه از مردم عيبجويى مى كند، بايد از خودش آغاز كند.

امام على عليه السلام : خردمندترين مردم كسى است كه بيناى عيب خود باشد و كور عيب ديگران.

امام صادق عليه السلام : سودمندترين چيزها براى آدمى، اين است كه در رسيدگى به عيبهاى خود بر مردم پيشى گيرد (پيش از پرداختن به عيوب مردم به عيبهاى خود بپردازد).

امام صادق عليه السلام : هر گاه ديديد بنده گناهان مردم را مى جويد و گناهان خودش را از ياد برده است، بدانيد كه گرفتار مكر [ خدا ]شده است.

عيسى عليه السلام : به عيبهاى مردم چون خواجگان منگريد، بلكه به عيبهايشان چون غلامان نگاه كنيد.