قضا و قدر
امام على عليه السلام ـ در ستايش خداوند سبحان ـ فرمود : آن خداوندى كه بردبارى اش بسيار است و مى بخشد و در هر آنچه حكم كرده، عدالت ورزيده است.
امام على عليه السلام ـ در بيان عظمت خداوند سبحان ـ فرمود : فرمانش، قضا و حكمى است اجرا شدنى و مطابق با مصلحت، و خشنودى اش ايمنى و رحمت. از روى علم حكم مى كند و با بردبارى عفو مى فرمايد.
امام على عليه السلام : حق به سود كسى جريان نمى يابد، مگر آن كه در مقابل براى او نيز نسبت به ديگران حقى ايجاد مى شود و به زيان كسى جارى نمى شود، مگر اين كه [به همان اندازه ]به سود او نيز جريان مى يابد (حق و حقوق دو سويه و متقابل است). اگر بنا بود حق به سود كسى جريان يابد اما براى او نسبت به ديگران ايجاد حق نكند، اين مخصوص خداوند سبحان بود، نه مخلوق او؛ زيرا او هم بر بندگانش قدرت و تسلّط دارد و هم بر همه چيزهايى كه تحت حكم و قضاى او هستند به عدالت رفتار مى كند.
امام على عليه السلام : خداوند سبحان، امور را بر اساس حكم و قضاى خودش جارى مى سازد نه آن گونه كه تو مى پسندى.
امام على عليه السلام ـ در پايان نامه اى كه به هنگام بازگشت از صفّين در ، حاضرين، .
به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام نوشت ـ نگاشت: دين و دنياى تو را به خدا مى سپارم و در حال و آينده و در دنيا و آخرت بهترين سرنوشت و قضا را براى تو از او درخواست مى كنم، و السلام!
امام على عليه السلام ـ در وصف اوليا و دوستان خداوند سبحان ـ فرمود : اگر مصيبتها بر آنان فرو ريزد، به تو پناه مى برند؛ زيرا مى دانند كه زمام كارها در دست توست و از قضا و حكم تو سرچشمه مى گيرند.
امام صادق عليه السلام : چون روز قيامت شود و خداوند خلايق را گرد آورد، از آنچه به آنها سفارش كرده و فرمان داده است بازخواستشان كند و از آنچه برايشان مقدّر و حكم فرموده است، نپرسدشان.
امام صادق عليه السلام : قضا و قدر دو آفريده از آفريدگان خدا هستند و خدا بر آفريده خود آنچه بخواهد مى افزايد.
امام صادق عليه السلام : خداوند هرگاه چيزى را اراده كند، آن را مقدّر مى نمايد و چون مقدّرش سازد حكم آن را صادر مى كند و چون حكمش را داد به اجرايش در مى آورد.